Een moreel kompas is nodig

‘Alle duisternis in de wereld kan het licht van één enkele kaars niet doven.’ Die uitspraak van de Franciscus van Assisi van de orde van de franciscanen (1181-1226) staat nog altijd kaarsrecht overeind. Dat licht hebben wij nodig, als we de wereld van nu in ogenschouw nemen. De lijst van oorlog en geweld wordt zo langzamerhand wel erg lang. De uitzichtloze oorlog tussen Rusland en Oekraïne, de barbaarse aanslag in een theater in Moskou, de gruwelen door Hamas en de vreselijke reactie van Israël in Gaza en het bloedvergieten in Soedan. Het houdt maar niet op. Dan dichter bij huis: de door krijsende demonstranten ontsierde onthulling van Nota Bene het Holocaustmuseum in Amsterdam en de weer oplaaiende Jodenhaat. Het op voorhand demoniseren van Asielzoekerscentra’s, gevoed door walgelijke criminele filmpjes van Forum voor Democratie in de zendtijd voor politieke partijen. Het roept herinneringen op aan discriminerende aantijgingen naar Joden toe ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Gelukkig opent de indrukwekkende tv-serie “De Joodse Raad’ onze ogen. Wegkijken en meebewegen met het kwaad is van alle tijden. Wat dat betreft is het hebben van een moreel kompas hard nodig, ook in deze tijd.

Natuurlijk zijn er ook vele hoopvolle signalen in deze tijd. Jeugd en jongeren zijn oprecht bezorgd over het milieu en over de verspilling en dragen dat uit. Ze bouwen metterdaad mee aan onze gemeenschap, ook in Twenterand. The Passion werd in Vroomshoop met echte passie door jongeren vertolkt als opmaat voor een opwekkend Pasen. Sportclubs in Twenterand kennen steeds meer jongere trainers en begeleiders en ook bestuurders. Wat dat betreft kunnen we de nabije toekomst met vertrouwen tegemoet zien. Somberen helpt niks en het glas is half vol.

Wel moeten we alert blijven op de zorg en dan gaat het ook om jeugd en jongeren. De veertien Twentse gemeenten trekken niet ‘zomaar’ meer geld uit voor de GGD, Jeugdhulp en Veilig Thuis Twente. Wethouder Mark Paters maakt deel uit van SamenTwente, de overkoepelende organisatie en luidde onlangs de noodklok. Er moet de komende jaren flink worden bezuinigd bij de gemeenten en dat bij een flink oplopend tekort bij de jeugdzorg. In 2015 werd die van het rijk overgeheveld naar de gemeenten. Gemeentelijke organisaties bleken qua professionaliteit, kennis en kunde dus, niet ingericht te zijn op deze uiterst complexe taak. En ook blijft de vraag: wat is de rol van het thuisfront? Wat doen ouders en begeleiders met hun opvoedende en begeleidende taak van hun kroost? Veel te vaak blijft dat onderbelicht. Als je er als ouders bij het opvoeden populair gezegd een potje van maakt, wat kun je dan van de kinderen verwachten? In Engeland worden vanuit de overheid ouders gericht getraind in opvoeden. Natuurlijk gaat het dan lang niet in alle gevallen goed, maar toch. Grenzen aangeven en naleven van waarden en normen hanteren maken een gemeenschap alleen maar beter.

We gaan ook in Twenterand de zomer tegemoet en de nodige publieksevenementen staan op het programma. Mooi, dat geeft het beeld van een levende gemeenschap. Het leven mag gevierd worden. Het te renoveren centrum van Vriezenveen is daarop op afzienbare termijn nog beter ingericht. De viering van 165 jaar Vroomshoop komt eraan. Noabers, jong en oud, treffen samen volop voorbereidingen voor een mooie straatversiering en -verlichting. Zo kunnen we samen naar iets uitzien, ook dat is een kenmerk van een vitaal leven.