Gemeente Twenterand is visionair bezig

Voorpaginanieuws in TC Tubantia zorgde onlangs voor hier en daar gefronste wenkbrauwen. De opvang van asielzoekers bracht miljoenen rijksgeld in het laatje bij Twentse gemeenten, waarbij ook Twenterand. Je zou denken dat die forse meeropbrengst dan aan extra activiteiten voor de vreemdelingen, denk aan de stichting steunfonds vluchtelingenwerk, besteed zou worden, maar dat is de vraag. Er zijn gemeenten, die de extra opbrengsten van het rijk, lijkt toch op geoormerkt geld, zelfs in de algemene middelen stoppen. Maar wacht even: dat heeft toch geen relatie met de opvang van asielzoekers en statushouders. Een gemeente hoeft daar toch niet beter aan te worden?

Kijk, daarvoor hebben we nu gemeenteraden voor, die colleges van burgemeester en wethouders op zulke zaken kunnen bevragen of corrigeren. Macht en tegenmacht en migratiezaken, dat speelt ook bij de landelijke kabinetsformatie. De regering moet meer dan voorheen op afstand van het parlement met als tover- of bezweringsformule de term ‘programkabinet’. De wittebroodsweken van de vier formerende parttijen PVV, VVD, NSC en BB lijkt voorbij. Als de toon de muziek maakt, worden de onderlinge verhoudingen nu echt op de proef gesteld. Na de maandelijkse rituele dans over de vorm nu eindelijk het echte werk over de inhoud.

Regeren is en blijft vooruitzien en wat dat betreft is de gemeente Twenterand visionair bezig. Wethouder Mark Paters gaf aan dat er nu gereserveerd wordt voor het periodiek vervangen van kunstgrasvelden. De vorige colleges hadden dat simpelweg nagelaten, zo werd gesteld. Oei, dat is even tegen het zere been van vorige gemeentebesturen, zeg maar een gele kaart met terugwerkende kracht.

Wat mij betreft blijft het natuurgras daarnaast ook aanwezig op de sportcomplexen in Twenterand. Maar ja, dat is weer complex als je niet genoeg vrijwilligers hebt om dat te onderhouden. Petje af, voor wie dat nog steeds wel doen met toewijding en clubliefde, waarbij de nodige senioren. Als oud-voetballer weet ik nog hoe heerlijk het was om slidings te maken op natuurgras en om duels aan te gaan zonder je bezorgd te maken over vervelende schaafplekken. Natuurgras ruik je en als het net daarvoor geregend had, gleed je zelf en ook de bal zo lekker over het veld. Feit is wel dat tegenwoordig ook andere dan deze wellicht nostalgische overwegingen gelden. Op kunstgras kan altijd worden getraind en dat is een geweldig voordeel voor de vele teams, die de voetbalclubs in Twenterand rijk zijn. Nooit aanmodderen of te maken hebben met die vervelende afgelastingen. En ach, als speler van de Old Stars Twenterand ben ik intussen kunstgras op Het Twistveen gewend. Over goede smaak valt dan toch niet te twisten.

Gezond leven en gezond bezig zijn, wie wil dat nu niet? Verontrustend zijn ontwikkelingen rondom vaccineren in Nederland. Kinkhoest en mazelen rukken onverwacht weer op, waar het er eerder op leek dat we die dankzij vaccinaties onder de knie hadden. Modieuze influencers en coronaontkenners wiepen zich enkele jaren op als zelfverklaarde deskundigen en raadden het inenten af. Dat werkt tegenwoordig nog door met ernstige en soms zelfs droevige gevolgen voor kinderen. Laten we een voorbeeld nemen aan een land als Marokko, waar de vaccinatiegraaf vrijwel op 100% ligt. Bewust leven en overleven vraagt om bewustwording, verantwoordelijkheid nemen en keuzes. Nederland lijkt soms een ontwikkelingsland wat dit betreft.