Communicatie is een sleutelwoord

Een nieuwe lente, een nieuw geluid. Nu we de meteorologische lente zijn ingaan zien we sneeuwklokjes, krokussen en bloesems verschijnen. Dat houdt een belofte in zich van naderende zonnige tijden en aangename temperaturen. Wat we ook alom zien is het inkorten van knotwilgen. Dat beknotten is nodig om die knotwilgen later weer tot volle bloei en wasdom te laten komen.

De gemeente Twenterand doet dat ook, maar dat wordt niet altijd begrepen. De senioren bij walking volleybal in Den Ham zijn onverwacht beknot op de gemeentelijke stimuleringssubsidie. Dat terwijl de gemeente Twenterand en Zorgsaam Twenterand overal uitdragen dat gezond bewegen voor senioren zo belangrijk is. Verantwoordelijk wethouder Mark Paters ziet de met de financiering treuzelende rijksoverheid als boosdoener. ‘We’ll never walk alone’ en wandel-volleyballers Roelof Pot en Gerrit Podde zeggen nog net niet dat de overheid de pot op kan. Hevig teleurgesteld zijn ze wel over het stopzetten van deze activiteit, waardoor ze zonder heldere communicatie vooraf opeens geblokkeerd zijn.

De ouders van de veel geroemde eminente basisschool Fontein aan de Hoofdweg in Westerhaar-Vriezenveensewijk voelen zich ook overvallen door een dreigende komende sluiting. Die school dreigt gesloten te worden en de leerlingen zouden naar de Oranjestraat moeten, waarvoor drie extra lokalen nodig zijn. Beknotten van de ene locatie lijkt volgens het college van burgemeester en wethouders nodig om gelet op de toenemende krimp in bevolkingsaanwas goed basisonderwijs op termijn te waarborgen in het Tweelingdorp. Vorige week demonstrerende ouders voelen zich overvallen en ook raadsleden, die het laatste woord hebben wat deze huisvesting betreft, zetten al openlijke vraagtekens. Zoals overal zal de kracht van argumentatie het moeten doen als het definitieve besluit zal vallen. De geschiedenis van de oale bouw in Westerhaar-Vriezenveensewijk heeft wat dat betreft geleerd, hoe belangrijk het is dat er tijdig en goed met elkaar gecommuniceerd wordt.

In Almelo valt de directie van het Theaterhotel in het eigen mes gevallen. Totaal leunen op de lokale overheid waar het om de financiën gaat, is voor een onderneming geen gezonde optie. Zoals te voorspellen krijgt de verantwoordelijke D’66-wethouder er flink van langs, met name van bepaalde raadsleden, dei tot het lokale ‘old boys network’ behoren. Die beschouwen een theater vooral als een prestigeproject. De gemeenteraad van Almelo heeft gelukkig ook nog principes en gaat nu op termijn voor een brede culturele voorziening met onder meer een bibliotheek erbij. De grotere theaters in Hengelo en Enschede en ook in Hardenberg zien hun bezoekersaantallen de komende tijd naar verwachting stijgen. Ook de kleinere theaters, zoals in Vroomshoop en Ommen, pikken een graantje mee.

In de hoop der vromen nam afgelopen zondag de 65-jarige voorganger Jan Droogendijk na elf jaar afscheid. Een voorganger is ook een voorbijganger. Jan Droogendijk gaat na veertig jaren met daarbij vijf kerkelijke gemeenten met emeritaat, zoals dat zo mooi heet. De van oorsprong Fries gaat met zijn echtgenote terug naar zijn roots, in dit geval Franeker. Op hartverwarmende wijze werd het echtpaar Droogendijk afgelopen weekend uitgeluid door de protestantse gemeente te Vroomshoop. De afgelopen jaren werden ook positief gekenmerkt door een harmonieus samengaan van de hervormde gemeente en de gereformeerde kerk tot een protestantse gemeente in het Kanaaldorp. Dat gebeurde in alle rust en redelijkheid. Goed communicatie is en blijft de sleutel tot goed afgewogen en gedragen besluiten.